همیشه سعی کردم آروم باشم اما گاهی نمیشه دلم میگیره و به خدا گیر میدم خودمو پیش اون خالی میکنم و اونو مقصر همه بدیای خودم میکنم. نگو ادم بدیم توکه جای من نیستی اما وقتی نگاه به کتابش میکنم آرومم میکنه و من شرمنده میشم {خدایا شکرت که دادنت رحمت هست و ندادنت حکمت} بچه ها بی نظر نرید اخه من با نظراتتون خوشحال میشم